Het ‘geredde’ kunstwerk

Hier heb ik het eerste deel van het in 10 stukken doorgezaagde kunstwerk ‘Het Laren van Weleer’ vast.

‘Het Laren van weleer’

In Juli 2018 wandelde ik zolals zo vaak naar de St Janstraat. Tot mijn verbazing zag ik dat een paar loodgieters een mooi ijzeren kunstwerk, wat bij Albert Heijn aan de muur hing, met een slijptol aan het doorzagen waren in 10 stukken. Een oud ijzer handelaar had al een aantal stukken opgeladen op zijn auto.
Dit is toch niet mogelijk dacht en zei ik.
Maar wat te doen? Een ingeving..  Ik zei tegen de handelaar dat ik het wel wilde kopen en dat lukte voor 200 euro. Hij bracht het keurig bij mij thuis.
Ik wilde perse dat het weer hersteld zou worden en op een goede plaats, zichtbaar voor iedereen, zou komen.
Maar hoe ga je dan te werk?
Ik zocht hulp bij Leo Jansen, die ik o.a kende via de atelierroute en wiens vrouw Annemarie een oud leerling van mij was.
Hij bood zijn hulp aan en toen kwam er een vloed van publiciteit op gang. Veel mensen reageerden en boden spontaan hulp aan. Tevens kwamen er veel ideeën voor een mogelijke plek.
Ook kwamen er allerlei reacties over de voorstellingen, die op deze ijzeren ,,fries,, van 15 bij 1 meter stonden, genoemd “Laren van weleer”.

Wat is er te zien

Van links naar rechts. De molen, het wapen van Laren, het boeren leven, de herder met staf en stal, een bijenkorf, een ezel met melk- of watertonnen, dansende boer en boerin, mensen in feestelijke klederdracht, een Larens meisje, een postkoets (het oude wapen van later Hamdorff, wat vroeger de “Vergulde Postwagen” heette), een reus en een demon, naar een oude sage, kermis taferelen en dansende mensen in klederdracht, de mooie natuur met natuurlijk een schilder voor zijn ezel en tot slot het wapen van Singer met een verwijzing naar toneel en muziek.

Op zoek naar een mooie plek in Laren

Er werd een commissie gevormd, bestaande uit Leo Jansen, Bas Holshuijsen (voorzitter Historische Kring Laren), de gebroeders Snoeij (Pim en Kees) en ikzelf.
De vader van Pim en Kees, Kees Snoeij sr. bleek het kunstwerk ambachtelijk gemaakt te hebben naar een ontwerp van Jacques de Wit, een kunstenaar uit Hilversum.

De gebroeders Snoeij boden aan het geheel te restaureren, zodra een plaats bekend zou zijn.
Dat laatste bleek nog niet zo eenvoudig.
Beoogde plekken…bij Singer aan de blinde muur op de Naarderstraat, bij de Historische kring of bij het Brinkhuis bleek uiteindelijk niet haalbaar.

Gelukkig had de gemeente, bij monde van wethouder Karin van de Hunnik, al in een vroeg stadium de volle medewerking toegezegd.
Het ziet er nu dan ook naar uit dat een prominente plek is gevonden waar het in 2020 geplaatst gaat worden.

De vrijwilligers van de Historische Kring Laren zijn bezig met alles uit te zoeken en in een mooi boekje samen te vatten. Ik ben benieuwd.

Ikzelf zou graag willen dat dit werk ook op de scholen in Laren gaat leven. Ik heb inmiddels begrepen dat dit ook wordt opgepakt en misschien nog wel meer.

Een verloren gedacht kunstwerk gaat zo nog een heel nieuw inspirerend leven tegemoet.

Ik hou U op de hoogte en ben benieuwd naar Uw reacties.
Bijvoorbaat al dank voor alle positieve bijdragen en inzet.

Pin It on Pinterest

Share This